Kalbimin hıçkırıkları gözlerimden boşalıyor
Sesini titretirken yağmurlar
Işıkları açıyorum
Gökkuşağı doğuyor kenar mahalleden
Çocuklar top oynuyor
Nejla teyzenin camları aşağı iniyor
Fakat biz yine de mutlu oluyoruz
Yaşlanan yürekler var pencere başlarında
Ellerinde iki şişle torunlarına örgü örüyorlar
Raif Bey içeriden sesleniyor
Nejla! Hadi gel içeri, üşüteceksin!
Cılız ateş hırçınca yanıyor
Duvarın rutubetli hâli içli bir şarkıyla eşlik ediyor
Kimsenin umrunda değil ki hüzünler
Bozuk bir fotoğraf makinesinin içindeki mutlu insanlarız biz
Geleceğin biletlerini kalbiyle kazanmış mutlu insanlar