Ben bu coğrafyaya güçlü kadınlar ektim
Yitirdiğimiz onca hayat için
Kırmızı tohumlar dağıttım çocuk kalplerine
Sildim baştan yazdım yaslarımızı
Hepsini koca bir hasretle
hatıra defterimin üçüncü sayfasına çizdim

Yaşamak için canından olan
ama köklerini hayata bağlayan
Gecenin sessiz çığlıklarını duyumsatan
Büyük yürekleri derinlere çizdim Unutturmamak için sımsıkı sarıldım toprağın derin sularına

Kız kardeşlerimin ellerinden öptüm bir bir
Kokladım mis kokularını
Umudun vedasında güller yetiştirdim
Şimdi o güller gökkubede büyürler
Ve hayatın şarkısını cesurca söylerler