Canım her yanım yaralarla dolu
Kağıt kesikleri var gövdemde
Tanısı koyulamamış tıbbi terimlerden söz edemem ben ama
İllaki sızlar kabuk tutmuş olsa bile
Ve acı değer kaburgama
Yine de her şeye rağmen
Yanıbaşımda olacaksa bir avuç huzur söylemi
Hazırım ucu bucağı görülmeyen
Tuzlu mavilerle yaralarımı sıvazlamaya

Canım bilirsin bağışıklık kazandığımız acılar var
Baksan; özgür dünya
Sözde; özgür insan
Bilirsin bilir, söz ağızda kurt gibi kıvranır
Açıklamak ne derece imkansız
Ki imkansız görülen her dert var şurada
Şurada sıkı sıkıya tutunmak istediğimiz bir hayat
Ne çabuk vazgeçer bizden
Uçurum kenarlarında açmış çiçekler gibiyiz

Canım, canım sıkılıyor artık her huzur söyleminden
Paranoyak bir gençlik büyütüyorum koynumda
Urganları kolye gibi dolaştırdığımı bilirsin boynumda
Bilirsin ben artık
Bir insanın dayanmak istemediği his sıkıntılarıyla yaşamaktayım
Avazım düğüm düğüm boğazıma takılmış
Uzun bir yolculuğun terli vücudu var bende
Öylesine bir yaşamın
Öylesine geçen dakikaları
Ve uçurum kenarlarından düşen çiçeklerin mavi tuzlara
Çığlıkları var kulaklarımda