“Kimsenin kimseye gözü değmiyorsa şiir niye?”

–DERDİM YETMİYOR–

Derdim yetmiyor daha da gelsin,

Şimdi ben susayım yâr gelsin.

Sen üzülme ey gönül; kul görmez ise Allah bilir;

Bu dünya fanidir sen de bilirsin!

—

Mavi bir pencere kenarına karanfiller dikmişsin,

Eskiden tırtıldan korkarken “birden” kelebek oluvermişsin,

Ben bilmesem de

Sen en çok beni sevmişsin…

—

“Ben babam sayesinde bu kadar güçlüyüm!” demişsin,

Bunun da bedelini babanla ödemişsin.

Bütün her şeyi bir rüya sanmışsın da

Asıl rüya olanmış hakikat; işte şimdi anımsamışsın…

—

Şiir olmazsa kıbleyi bulamazmışsın;

Güneylere bir yerlere bir dağ sığdırmışsın…

Kıbleyi bildin de ne oldu?

Sen bir türlü kendin bilemezmişsin!