“Kimsenin kimseye gözü değmiyorsa şiir niye?”
–DERDİM YETMİYOR–
Derdim yetmiyor daha da gelsin,
Şimdi ben susayım yâr gelsin.
Sen üzülme ey gönül; kul görmez ise Allah bilir;
Bu dünya fanidir sen de bilirsin!
—
Mavi bir pencere kenarına karanfiller dikmişsin,
Eskiden tırtıldan korkarken “birden” kelebek oluvermişsin,
Ben bilmesem de
Sen en çok beni sevmişsin…
—
“Ben babam sayesinde bu kadar güçlüyüm!” demişsin,
Bunun da bedelini babanla ödemişsin.
Bütün her şeyi bir rüya sanmışsın da
Asıl rüya olanmış hakikat; işte şimdi anımsamışsın…
—
Şiir olmazsa kıbleyi bulamazmışsın;
Güneylere bir yerlere bir dağ sığdırmışsın…
Kıbleyi bildin de ne oldu?
Sen bir türlü kendin bilemezmişsin!